రచన : NS Murty | బ్లాగు : అనువాదలహరి

జీవితం మీద భ్రమ తొలగి, మరణ మాసన్నమైన వేళ,

గుండె కొట్టుకోవడం మందగించి కళ్ళు మసకబారుతున్నపుడు

శరీరంలోని ప్రతి అవయవమూ బాధతో అలసిపోయినపుడు

దేవుని ప్రేమించేవాడు అతన్నే నమ్ముకుంటాడు.

జీవితలక్ష్యాలగురించిన ఇచ్ఛ మరుగునపడిపోయి,

మతి స్థిమితం తప్పుతోందన్న అపవాదు పైబడుతున్నపుడు,

తనపేరేమిటో తనకి తెలియనిస్థితిలో మనిషి ఉన్నప్పుడు—

భగవంతుని కరుణే అన్ని లోపాలనీ పూరిస్తుంది.

చివరి శ్వాస వెలువడి, చివరి కన్నీటిచుక్క రాలి

మంచం ప్రక్కనే శవపేటిక ఎదురుచూస్తున్నప్పుడు,

పిల్లలూ, భార్యా కూడా మృతుడి ఉనికే మరిచ... పూర్తిటపా చదవండి...



View the Original article