,
రచన : thilak bommaraju | బ్లాగు : blacksand

కొన్ని ఉదయాలు
స్తబ్దత ఉన్న తరంగాలుగా
ఆకులపై రాత్రి విడిచిన గుర్తులు మంచుబిందువులై ప్రసవించడం
నీ కళ్ళలోనో నా చేతుల్లోనో ఒక్కోసారి తేలికగా ఇంకాల్సిన నుసులు
అలా ఎప్పుడో నేనూ తడుస్తాను నువ్వు లేకుండానే
అందంగా కొన్ని ఉమ్మెత్త పూలు ప్రతిసారీ ఆత్మహత్య చేసుకుంటూనే నీ చూపులు దాటి వెళ్ళినప్పుడల్లా
సరే ఇక సముదాయించాలిగా నువ్వో నేనో
మన మధ్య కొన్ని సంజాయిషీలను నిలబెట్టడం
విచ్చిన్న ఆత్మలుగా దిక్కులనంటడం కళ్ళరాళ్లు
మనం కూడా విగత జీవులమేగా అప్పుడప్పుడూ
రెప్పల కిటికీలను బలవంతంగా మూసినప్పుడల్లా
ఎందుకో స్మశానాలను కూర్చోబెట్ట... పూర్తిటపా చదవండి...


View the Original article