రచన : kaasi raju | బ్లాగు : తూరుపుగోదారి
ఎప్పుడైనా కలిసి కూర్చున్నపుడు కతల గురించీ ప్రత్యేకతల గురించి మాట్లాడుకుంటాము . నువ్వు ప్రత్యేకమైనోడివనీ అందర్లాగ మాట్లాడవనీ అంటుంటావు. అవును ఒంటరిగా వున్నపుడు మనం నోళ్ళు మూసుకుని మాట్లాడుకున్నదీ,కళ్ళు తెరుచినా ఎవరూ కనపడరన్నదీ మన సాంగత్యపు గత్యంతరమనీ నీకెప్పుడూ చెప్పను. నువ్వేమో ముద్దిచ్చి ప్రత్యేకతను గుర్తుచేసాక మూత్తుడుచుకుంటూ లోపల వేడెక్కిన రక్త ప్రవాహాన్ని ధమనుల భాషలో నీకు చెబుదామని చూస్తాను. నీకేమో ఆ ప్రత్యేకత పద్దతైంది కాదంటావు.

ఏదైనా కాళీ దొరికిన గురువారాల్లో గుడీ, దేవుడూ, మెట్లూ వాటిపైన మనమూ కర్పూరాన్ని పులుముకుంటూనో కొబ్బరిముక్... పూర్తిటపా చదవండి...


View the Original article